Bardziej ufać Bogu

Przełożeni i starsi, i uczeni widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi. Kazali więc im wyjść z sali Rady i naradzili się: Co mamy zrobić z tymi ludźmi? - mówili jeden do drugiego - bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jerozolimy. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie rozpowszechniało się to wśród ludu, zabrońmy im surowo przemawiać do kogokolwiek w to imię. Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać, i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli. Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.

Tak jak mówiłem, trzeba bardziej ufać Bogu. Odwaga wiary nie jest naszym dziełem. Proś o ten dar Boga. Wydaje mi się, że częściej jednak wolimy poprzestać na swoim, żeby czasem nie trzeba było czegoś pozmieniać w swoim życiu. Tak naprawdę boimy się zawierzyć bez reszty. A przecież Pan daje niezliczone dowody tego, że działa, że jest, że się troszczy. Nie możesz nie mówić o tym. Po prostu nie możesz '+' ks. Adam