Nowe imię

Abram padł na oblicze, a Bóg tak do niego mówił: Oto moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów. Sprawię, że będziesz niezmiernie płodny, tak że staniesz się ojcem narodów i pochodzić będą od ciebie królowie. Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem, będzie trwało z pokolenia w pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa. I oddaję tobie i twym przyszłym potomkom kraj, w którym przebywasz, cały kraj Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem. Potem Bóg rzekł do Abrahama: Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną.

Bóg daje Abramowi nowe imię, które staje się symbolem nowego życia w przymierzu z Jahwe. Abram to imię przyjmuje, bo wie, że słowo Boga jest pełne miłości. On zaufał Bożej obietnicy, także wtedy gdy przyszedł czas próby, gdy miał ofiarować swojego syna Izaaka. Jednak nowe imię było dla Abrahama zobowiązaniem, odpowiedzialnością. Nie tylko czekał na dar Boga, ale też chciał dać coś od siebie. To zadziwiające, że Pan Bóg czeka i na Twoją zgodę. On chce Ci dać nowe imię. Pytanie, czy przyjmiesz? Z błogosławieństwem '+' ks. Adam