W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi. Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.
W istocie, zmienność naszych upodobań i wyborów bywa zatrważająca. Nie chodzi o to, by się teraz przerazić, ale by mieć tę świadomość. Ludzkie decyzje bywają zmienne, tylko Pan jest niezmienny. Ważna to prawda, zwłaszcza w naszej więzi z Bogiem. Wydaje nam się czasem, że Pan Bóg uzależnia swoją łaskawość od naszej postawy, albo co gorsza, od swojego humoru. Pan chce zbawienia wszystkich ludzi, i decyzja już została podjęta, i nigdy nie będzie zmieniona. Pan daje nam poczucie stałości, bezpieczeństwa, pokój, byśmy odnaleźli tę bezpieczną przystań już tu, na ziemi. Owszem, nie jest to łatwa sprawa, ale warto, właśnie z taką świadomością, podjąć wysiłek '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.