Dobro cierpienia?

To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. On grzechu nie popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu. On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie. On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości - Krwią Jego zostaliście uzdrowieni. Błądziliście bowiem jak owce, ale teraz nawróciliście się do Pasterza i Stróża dusz waszych.

Nie zbawia nas samo cierpienie. Samo cierpienie nas nie ulepsza, śmiem twierdzić, że wręcz odwrotnie, cierpienie upadla. Jednak cierpienie ukryte w Krwi Chrystusa nabiera nowej mocy i w swej bezsensowności staje się pełne sensu. Bogu podoba się tylko dobro, więc i cierpienie, żeby mogło podobać się Panu, musi napełnione dobrem, a sposób tego odnajdujemy w Jezusie, który nie złorzeczy, nie grozi, nie jest podstępny. To jest nasza droga, na którą możemy wejść, ale z której możemy też zrezygnować '+' ks. Adam

P.S. Wczorajszy dzień był niezwykłym doświadczeniem mocy Boga i Jego bliskości. Trwajmy we wspólnym dziękczynieniu i uwielbieniu Pana. Chwała naszemu Panu.