Słuchajcie, tego, co Pan powiedział: Stań, prowadź spór wobec gór, niech słuchają pagórki twego głosu! Słuchajcie, góry sporu Pańskiego, nakłońcie uszu, posady ziemi! Oto Pan ma spór ze swym ludem i oskarżać będzie Izraela. Ludu mój, cóżem ci uczynił? Czym ci się uprzykrzyłem? Odpowiedz Mi! Otom cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli wybawiłem ciebie i posłałem przed obliczem twoim Mojżesza, Aarona i Miriam. Ludu mój, wspomnij, proszę, co zamierzał Balak, król Moabu, a co mu odpowiedział Balaam, syn Beora? Co było od Szittim do Gilgal - żebyś poznał zbawcze dzieła Pańskie. Z czym stanę przed Panem, i pokłonię się Bogu wysokiemu? Czy stanę przed Nim z ofiarą całopalną, z cielętami rocznymi? Czy Pan się zadowoli tysiącami baranów, miriadami potoków oliwy? Czy trzeba, bym wydał pierworodnego mego za mój występek, owoc łona mego za grzech mojej duszy? Powiedziano ci, człowiecze, co jest dobre. I czegoż żąda Pan od ciebie, jeśli nie pełnienia sprawiedliwości, umiłowania życzliwości i pokornego obcowania z Bogiem twoim?
Niezwykle boleśnie brzmi skarga Pana, który doświadcza niewdzięczności od swego ukochanego ludu. Nie chcę Ci dzisiaj mówić, że powinieneś to czy tamto, że powinieneś dokładać wszelkich starań itd. Chciałbym, byś zastanowił się nad ogromem Bożej miłości okazanej właśnie Tobie. Czy rzeczywiście wierzysz, że Pan interesuje się Tobą, właśnie Tobą, takim, jakim jesteś dzisiaj? Pan chce działać w Twoim życiu. Okazuje swoją moc każdego dnia. Dlaczego tego nie widać? - pomyślisz zapewne. No właśnie nie ma gotowej odpowiedzi. Czasem po prostu nie zwracamy na to uwagi, albo nie chcemy widzieć. Wolimy użalać się nad sobą i śnić o pięknych czasach, które nigdy nie nadejdą. Potrzeba odwagi, by uwierzyć w Bożą bliskość, ale bez tej odwagi nie zrobisz następnego kroku i wciąż będziesz się dziwił, że nic się nie zmienia '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.