Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Największym przejawem wolności jest świadome i dobrowolne oddanie jej Panu. Bycie więźniem w Panu, nie ogranicza naszej wolności, lecz wręcz przeciwnie, wynosi ją na poziom nie z tego świata. W imię wolności człowiek odchodzi od Boga, w imię wolności wykrzywia Jego przykazania, w imię wolności żyje, jak chce. Dlaczego zatem w imię wolności nie oddać się Panu bez reszty? Z błogosławieństwem '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.