Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa.
Często sprowadzamy wiarę do płaszczyzny prywatnej. Owszem, wiara jest bardzo intymną sprawą, ponieważ dotyczy intymnej, bardzo osobistej więzi z Panem. Nie wyklucza to jednak, a wręcz przeciwnie, nawet zakłada, więź z innymi ludźmi. Dlatego wiara ma wymiar społeczny. Moje życie, wybory, czyny, słowa wpływają na innych, nawet jeśli sam nie dostrzegam tego wpływu, przynajmniej od razu. Wiara domaga się zatem także deklaracji. Nie są one wystarczające, ani podstawowe w relacji z Bogiem ,jednak są potrzebne. Najpierw nam samym, ale także drugiemu człowiekowi '+' ks. Adam
P.S. Odmów koronkę w intencji terrorystów, zamachowców, zabójców - o nawrócenie dla nich. Przeczytaj dowolny fragment Ewangelii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.