Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.
Nie jest ważne tylko to, ile dajemy Panu; równie ważne jest, ile zatrzymujemy dla siebie. Czasem możemy poświęcić naprawdę wiele, a to nie znaczy, że jesteśmy bliżej Boga. Św. Jan od Krzyża mówił, że nie ważne, czy ptak jest przywiązany do ziemi grubym sznurem, czy cienką nicią. I tak nie wzleci w powietrze. Rozcinamy grube sznury, a zostawiamy sobie cienkie niteczki - dla wygody, dla pseudobezpieczeństwa, dla pompowania ego. Chcemy wzbić się wysoko, zatrzymując dla siebie kawałek ziemi. Z błogosławieństwem '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.