Co jest twoją treścią?

Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię.

Znacznie łatwiej przyjąć te słowa jako skierowane do misjonarzy, do tych którzy jak apostołowie głoszą dzisiaj Ewangelię na krańcach świata. Niemniej jednak wezwanie to jest skierowane także do nas. Często szukamy jakiejś nadzwyczajnej drogi wiary, jakiegoś szczególnego sposobu służenia Bogu. Natomiast prawdą jest, że Pan Bóg nie oczekuje od nas jakiejś super nadzwyczajności. Każdy z nas żyje w określonych warunkach, zajmuje się określonymi sprawami, wypełnia określone zadania i to jest ta szczególna droga wiary każdego z nas. Może się tak zdarzyć, że ulegamy myśleniu, iż Pana Boga interesuje jedynie nasze życie duchowe, stąd też kiedy chcemy jakoś umocnić naszą więź z Nim, to zazwyczaj powstaje pomysł: trzeba się więcej modlić, trzeba się częściej spowiadać i częściej chodzić do kościoła. I na tym wyczerpuje się lista pomysłów i w ten sposób także mijamy się z prawdą o nas samych. Podjąć więc  życia, to nie wymyślać cały czas sposób na życie, ale to przyjąć to życie, które zostało nam dane w duchu Ewangelii i według mocy Boga. Wtedy każdy nawet najmniejszy gest, najmniejszy czyn, słowo, uśmiech, ma wielką wartość w oczach Boga. Św. o. Pio mówił: jestem zwykłym zakonnikiem, który się modli. Św. m. Teresa z Kalkuty mówiła: jestem zwykłą kobietą, która żyje wśród ubogich. I teraz miejsce na nasz opis siebie. Kim jestem? Ilu słów potrzebuję, ile zdań, ile myśli, by opisać siebie, by uchwycić to, co jest moją treścią? '+' ks. Adam