Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami:
Oto czasy święte dla Pana, zwołanie święte, na które wzywać ich
będziecie w określonym czasie. W pierwszym miesiącu, czternastego dnia
miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana. A piętnastego dnia tego
miesiąca jest święto Przaśników dla Pana - przez siedem dni będziecie
jedli tylko przaśne chleby. Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie
święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Przez siedem dni będziecie
składali w ofierze dla Pana ofiarę spalaną, siódmego dnia będzie święte
zwołanie, nie będziecie w tym dniu wykonywać żadnej pracy. Potem Pan
powiedział do Mojżesza: Mów do Izraelitów i powiedz im: Kiedy wejdziecie
do ziemi, którą Ja wam dam, i zbierzecie plon, przyniesiecie kapłanowi
snop jako pierwociny waszego plonu. On dokona gestu kołysania snopa
przed Panem, aby był przez Niego łaskawie przyjęty. Dokona nim gestu
kołysania w następnym dniu po szabacie. I odliczycie sobie od dnia po
szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy do wykonania nimi gestu
kołysania, siedem tygodni pełnych, aż do dnia po siódmym szabacie
odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę pokarmową dla
Pana. Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie
to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu
ofiary spalane. Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca jest Święto
Namiotów przez siedem dni dla Pana. Pierwszego dnia jest zwołanie
święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy. Przez siedem dni będziecie
składać ofiary spalane dla Pana. Ósmego dnia będzie dla was zwołanie
święte i złożycie ofiarę spalaną dla Pana. To jest uroczyste
zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać w tym dniu żadnej pracy. To są
czasy święte dla Pana, na które będziecie dokonywać świętego zwołania,
aby składać ofiarę spalaną dla Pana: ofiarę całopalną, ofiarę pokarmową,
ofiarę krwawą i ofiarę płynną, każdego dnia to, co jest na ten dzień
przeznaczone.
Zdarza się, że nie do końca wiemy, po co jest dzień świąteczny i co robić z wolnym czasem. Jedyne co przychodzi do głowy, to Pan, tak jakby On potrzebował naszego świętowania. Tymczasem dzień świąteczny wyróżnia nas z całego stworzonego świata. Człowiek, który nosi w sobie obraz i podobieństwo Boże, może zatrzymać się wśród potrzeb, instynktów i przyzwyczajeń, by oddać się pięknu stworzenia, a przede wszystkim by odnaleźć Stwórcę. Podejmując świętowanie i wszelkie religijne praktyki, stajemy w wolności. Pomyśl o swoim świętowaniu i zobacz, na ile jesteś wolny '+' ks. Adam