Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o
Jezusie: "Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy".
Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: "Jak
może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone,
takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to
taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i
jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może
wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i
dopiero wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i
bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by
jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz
winien jest grzechu wiecznego". Mówili bowiem: "Ma ducha nieczystego".
Przewrotność i pycha szatana wydają się nie mieć granic. Na szczęście tę granicę wyznacza Pan, Bóg wszelkiego stworzenia. I nie wolno nam o tym zapomnieć nawet na chwilę. Świadomość, Komu wierzymy i w Kogo wierzymy ma stawać się naszą opoką, na której wszystko oprzemy '+' ks. Adam