Uniżenie

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: "Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony".

Pycha stawia siebie na świeczniku nie tylko przez wywyższanie. Czasem stroi się w szaty fałszywej pokory. Napawa się swoją 'nicością'. Jest ostatnia, szara, nijaka, ale tak, żeby wszyscy ją zauważyli. Pan nie każe nam się poniżać w kłamstwie, ale w prawdzie. Człowiek, który przyjmuje prawdę, zaczyna rozumieć, kim jest Stwórca i kim jest on sam jako stworzenie. Mając świadomość, jak bardzo Bóg uniża się dla człowieka, człowiek nie może odpowiedzieć inaczej, jak tylko przez własne uniżenie '+' ks. Adam