Droga

Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u proroka Izajasza: "oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki". Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: "idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, on zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym".

Bóg naprawdę daje nam nadzwyczajną drogę. Pytanie – czy jesteśmy gotowi nią pójść? Jan Chrzciciel niewątpliwie miał nadzwyczajną misję, ale najpierw zgodził się na zostawienie dróg świata. Odzienie z sierści wielbłądziej, jedzenie szarańczy to znak odróżnienia się od świata. Jego znak. Nie każdy musi jeść robaki, ale każdy z nas ma swoją indywidualną drogę, na której ma zostawić świat, ma się od niego odróżnić, także za cenę bycia uznanym za odmieńca, za dziwaka i każdy z nas na tej drodze ma przygotować drogę Jezusowi, wyprostować dla Niego ścieżki '+' ks. Adam