Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż,
uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do
Niego: "Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?" On im
odpowiedział: "Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł
się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego
za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom
jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom". I dodał: "To szabat
został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn
Człowieczy jest Panem także szabatu".
Wolność, choć tak pożądana, jest niezwykle trudna i wymagająca. Niby chcemy wolności, ale częściej zachowujemy się jak niewolnicy. Dlaczego? Bo brak nam miłości. I na nasze szczęście nie w nas jest jej źródło. To Bóg, który jest Miłością, obdarza nas wolnością. W Bogu jesteśmy kochani i wolni. W Bogu możemy kochać i napełniać wolnością całe nasze życie '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.