Głoście!

Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, pogrążonym w smutku i płaczącym. Oni jednak słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć. Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli na wieś. Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli. W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”.

Przyjęcie Jezusa domaga się wiary. I nawet uczniowie nie byli zwolnieni z tego kroku. Owszem, znali Jezusa, znali Jego głos, Jego twarz, rozmawiali z Nim, jedli, odpoczywali, ale wraz z Godziną Krzyża i oni zostali wprowadzeni w zupełnie nowa jakość więzi z Panem. Więź ta nie jest oparta na ludzkim poznaniu, na doświadczeniu zmysłów, ale na wolnej decyzji o pójściu za Jezusem, na decyzji o podjęciu ryzyka wiary. I dokładnie tą samą drogą idziemy i my '+' ks. Adam