Aby nie być niewolnikiem

Jezus powiedział do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». Odpowiedzieli Mu: «Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakże Ty możesz mówić: „Wolni będziecie?”» Odpowiedział im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz Syn pozostaje na zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni. Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie ma w was miejsca dla mojej nauki. Co Ja widziałem u mego Ojca, to głoszę; wy czynicie to, co usłyszeliście od waszego ojca». W odpowiedzi rzekli do niego: «Ojcem naszym jest Abraham». Rzekł do nich Jezus: «Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to dokonywalibyście czynów Abrahama. Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. Wy dokonujecie czynów ojca waszego». Rzekli do Niego: «My nie urodziliśmy się z nierządu, jednego mamy Ojca – Boga». Rzekł do nich Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem sam od siebie, lecz On Mnie posłał».

Prawdą, która nas wyzwala jest Jezus. Niewolnik tej prawdy nie zrozumie, a co za tym idzie nigdy nie uzna za swoją. Nie każdy grzech czyni nas od razu niewolnikiem. Owszem, każdy grzech jest złem, każdy grzech jest odejściem od Boga, ale przecież nie każdy grzech ma naszą pełną zgodę, nie każdy jest spełniany, nazwijmy to z premedytacją. Niewolnikiem staje się człowiek, gdy na grzech zezwala, gdy się z nim zżywa, gdy nie chce z nim zerwać. A w takim stanie tworzy sobie swoją prawdę i według takiej prawdy żyje. Dlatego tak ważne jest, by wciąż wołać do Pana, by czynił nas prawdziwie wolnymi '+' ks. Adam