Przed Prawdą

Jezus powiedział do tłumów: „Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest ono do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom: «Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili». Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: «Zły duch go opętał». Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije, a oni mówią: «Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników». A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”.

Gdzie się znajdujemy w przyjmowaniu prawdy? To znaczy – czy czasem nie stajemy się jak rozkapryszone dzieci, którym wciąż coś nie pasuje; czy nie zaprzyjaźniamy się z niezadowoleniem albo z marudzeniem. Prawdę poznamy i ją przyjmiemy, gdy za nią zatęsknimy i będziemy tęsknić dzień po dniu, aż po tę godzinę, gdy w pełnej jasności zrozumiemy wszystko '+' ks. Adam