Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela: król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce! Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz - On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, (jak w dniu uroczystego święta). Zabiorę od ciebie niedolę, abyś już nie nosiła brzemienia zniewagi.
Czyżby Pan nie był do końca świadom, jak wygląda nasze życie? Ile osób może dzisiaj, bez żadnego dłuższego namysłu podnieść radosny okrzyk? Odpowiedź w zasadzie jest prosta. Mogą wszyscy, nie wszyscy jednak zechcą. Zbyt łatwo zapominamy o podstawowej modlitwie, jaką jest uwielbienie Pana. Skupiamy się na prośbach, umiemy przepraszać, umiemy nawet dziękować. Ale twierdzę, że niestety nasze uwielbienie wciąż 'kuleje'. Nie dlatego, że nie wiemy, jak się to robi, ale dlatego, że uwielbienie domaga się od nas postawy dziecka, a z tym mamy niemały kłopot. Zacznij więc od dziś '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.