Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go:
«Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze
jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował
Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i
całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie
samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych». Rzekł Mu uczony w
Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie
ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i
miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie
całopalenia i ofiary». Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego:
«Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej
pytać.
Możemy całe życie powtarzać: będziesz miłował
Pana, Boga swego, ale jeśli nie uznamy, że Bóg jest Bogiem, że jest godzien
miłości i że nigdy człowiek nie jest tak wielki, jak wtedy gdy kocha, to nic z
tego powtarzania nie będzie. Powtarzamy choćby Dekalog każdego dnia w pacierzu,
powtarzamy ustami, ale czy powtarzamy sercem? '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.