Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie
pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem –
Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli
więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z
Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już
umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a
natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a
świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.
Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: «Kość jego nie będzie złamana». I
znowu w innym miejscu mówi Pismo: «Będą patrzeć na Tego, którego przebili».
„Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne - któż je
zgłębi?” i dlatego o serce mamy dbać przede wszystkim, nie o serce jako
siedlisko uczuć, emocji i pożądań, ale jako o wnętrze człowieka, przestrzeń spotkania
się z Bogiem, centrum podejmowania decyzji. Patrzymy na Tego, którego
przebodli, patrzymy na Ciało i Krew, i zdaje się, że czasem czekamy, że
wszystko zacznie zmieniać się samo. Potrzeba poruszenia serca, to znaczy naszej
decyzji, by zobaczyć coś więcej, coś dalej, coś głębiej '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.