Prawdziwe życie

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: „Oto Baranek Boży”. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: „Czego szukacie?” Oni powiedzieli do Niego: „Rabbi, to znaczy: Nauczycielu, gdzie mieszkasz?” Odpowiedział im: „Chodźcie, a zobaczycie”. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: „Znaleźliśmy Mesjasza”, to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: „Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz się nazywał Kefas”, to znaczy: Piotr. 

Nasze wyobrażenia o Bogu najczęściej zdradzają nasze aktualne oczekiwania. Chcemy, by Bóg była taki, jakiego potrzebujemy w danej chwili. I takie oczekiwanie bardzo często zwalania nas z poszukiwania prawdziwego Boga, co sprawia, że nie za bardzo rozumiemy istotę i sens wiary. Jan Chrzciciel wskazuje nam prawdziwą drogę. On, który umniejszał się, by wywyższony został Chrystus, szybko odkrył, że Jezus jest prawdziwym Barankiem, który przynosi nam zbawienie. Jezus jest przy nas nie dla lepszego samopoczucia, albo dla uniknięcia problemów. Jezus przynosi nam wolność od grzechu, od grzechu, za którego karą jest śmierć. Pan umarł za nas, abyśmy my nie musieli podlegać śmierci wiecznej, abyśmy mogli wybierać życie'+' ks. Adam