Szukając Pana

Jezus powiedział do faryzeuszów: "Ja odchodzę, a wy będziecie Mnie szukać i w grzechu swoim pomrzecie. Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie". Mówili więc Żydzi: "Czyżby miał sam siebie zabić, skoro powiada: Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie?" A On rzekł do nich: "Wy jesteście z niskości, a Ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, Ja nie jestem z tego świata. Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeżeli bowiem nie uwierzycie, że Ja Jestem, pomrzecie w grzechach waszych". Powiedzieli do Niego: "Kimże Ty jesteś?" Odpowiedział im Jezus: "Przede wszystkim po cóż do was mówię? Wiele mam w waszej sprawie do powiedzenia i do osądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał, jest prawdomówny, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego". A oni nie pojęli, że im mówił o Ojcu. Rzekł więc do nich Jezus: "Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem i że Ja nic sam z siebie nie czynię, ale że mówię to, czego Mnie Ojciec nauczył. A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba". Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.

Jan Paweł II w swojej pierwszej encyklice 'Odkupiciel człowieka' napisał, że człowieka nie da się zrozumieć bez Chrystusa, człowiek nie jest w stanie sam siebie zrozumieć bez Chrystusa. W dzisiejszej Ewangelii Jezus objawia właśnie tę prawdę. Mówi do Żydów – będziecie Mnie szukać. Człowiek, każdy człowiek, ma w sobie pragnienie Boga. Każdy człowiek czuje w sobie tchnienie Stwórcy, przekazane ludzkości na początku stworzenia. Każdy człowiek nosi w sobie zalążek nieśmiertelności. I boleśnie doświadcza, że żadna sprawa na tym świecie, żadna rzecz i żadna osoba nie są w stanie zapełnić tego głodu. Człowiek szuka, czasami po omacku, jakiegoś wytchnienia, odrobiny gwarancji. Jednak bez ryzyka zaufania niczego nie osiągnie. Będzie szukał, ale jak mówi dziś Chrystus, pomrze w grzechach. Bo nie ma zbawienia, nie ma szczęścia, nie ma życia bez Chrystusa '+' ks. Adam