Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet
zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały
lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca
wyszedł siać. A gdy siał niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i
wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i
wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło,
przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między
ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną
i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne
trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!
Przystąpili do Niego uczniowie
i zapytali: Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich? On im odpowiedział: Wam
dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu
będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to,
co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i
otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich
przepowiednia Izajasza: Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć
będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały
i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym
sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił. Lecz szczęśliwe
oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu
proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie
ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli. Wy zatem posłuchajcie
przypowieści o siewcy! Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie
go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka
oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na miejsce skaliste oznacza tego, kto
słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie
korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu
słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha
słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje
bezowocne. Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i
rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny,
inny trzydziestokrotny.
Warto pytać dziś o to, jaką glebą się stajemy. Równie ważne jest pytanie o to, jakie ziarno przyjmujemy. Czy rzeczywiście jest to ziarno Słowa? A może ziarno nasienie chwastu? Przyjrzyj się temu, co wpuszczasz do swojego serca, bo od tego zależy naprawdę wszystko '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.