W izdebce swego serca

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie".

Zapewne rozumiemy, że chodzi o to, by w postępowaniu, w zachowaniu  stronić od faryzeizmu, bez pomijania roli świadectwa wiary. Nie da się robić wszystkiego po kryjomu, bo inaczej nie moglibyśmy zachować piątkowego postu poza domem, nie przyklękalibyśmy na widok kapłana niosącego Pana Jezusa do chorych, nie żegnalibyśmy się przechodząc obok kościoła. Wiara musi być obecna w przestrzeni publicznej, zgodnie z nauką Kościoła – wiara umacnia się, gdy jest przekazywana. Ukrycie oznaczałoby najpierw czystość serca i czystość intencji, autentyczność. Po drugie ukrycie ma być naśladowaniem ukrytego życia Pana Jezusa w Nazarecie. Świat nie musi wiedzieć, że istniejemy, wystarczy, że Bóg to wie. W Jego oczach nic nie zostaje zapomniane, wszystko ma znaczenie '+' ks. Adam