Skąd mnie znasz?

Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu. Powiedział do Niego Natanael: Skąd mnie znasz? Odrzekł mu Jezus: Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym. Odpowiedział Mu Natanael: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela! Odparł mu Jezus: Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to. Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Skąd mnie znasz? To pytanie wyraża chyba wszystkie nasze wątpliwości na płaszczyźnie wiary. Od pierwszej diabelskiej pokusy: czy rzeczywiście Bóg powiedział? powtarza się w nas historia niepewności, wątpliwości i kryzysów wiary. Warto podkreślić, że kryzysy same w sobie nie muszą być tragicznym doświadczeniem. Można powiedzieć, że czasem są nawet pożądane, o ile człowiek dobrze je wykorzysta. To naturalne, że w doświadczeniu wiary napotykamy na trudności. W końcu nasz rozum, nasze poznanie, nasze władze, nawet nasze serce wchodzą w przestrzeń tajemnicy Boga, niesamowicie przekraczającego nasze ludzkie pojmowanie. Poczucie takiej bezradności sprawia, że wolimy wrócić do tego, co zrozumiałe, co znane, co łatwe w przyjęciu, co oswojone. I tak zaczynamy doświadczać rosnącego rozdwojenia. Bo z jednej strony czujemy w sobie wielki głód Boga, rozpala nas pragnienie bycia z Nim i w Nim, a  z drugiej strony nasza ludzka natura ciągnie do tego, co proste i łatwe. Dopóki człowiek nie zdecyduje się na krok zaufania, krok swoistego ryzyka wiary, dopóty nie znajdzie ukojenia. I dlatego powtarzamy w naszym życiu to natanaelowe: czy może być co dobrego z Nazaretu? Czy Bóg może być miłosierny bez granic? Czy rzeczywiście czuwa nad każdym człowiekiem, czuwa nade mną? Czy łaska Boga może być naprawdę darmowa? A skoro tak, to dlaczego tyle zła w świecie? Dlaczego potężny Bóg pozwala, by zło triumfowało? Dlaczego zgadza się na cierpienie niewinnych osób? Czy może być co dobrego z Nazaretu? Wiara nie sprawi, że znikną wszystkie pytania, wszystkie wątpliwości i że nagle odnajdziemy wszystkie odpowiedzi, ale tylko ona może nas doprowadzić do prawdy, że Jezus istotnie jest Synem Bożym, który zbawia człowieka, i chce mieć go blisko Siebie '+' ks. Adam