Znak wolności

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: "To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz".

Niby żaden znak nie zostanie nam dany z wyjątkiem znaku Jonasza, ale przecież wciąż w różnych miejscach na świecie dokonują się nadzwyczajne znaki, wystarczy wspomnieć eucharystyczny cud w Sokółce. Pan Jezus przekonuje uczniów, że będą czynić większe znaki niż On sam, bo On będzie wstawiał się za nimi u Ojca. Skąd zatem dzisiejsze, ostre słowa? Słowem kluczem jest znak Jonasza. Jezus przywołuje postać starotestamentalnego proroka, który uciekając przed wolą Bożą, został połknięty przez wielką rybę, we wnętrzu której przebywał trzy dni. Te trzy dni zaowocowały posłuszeństwem wobec słowa Bożego i skutecznie wypełnioną misją, zakończoną nawróceniem mieszkańców Niniwy. Słusznie w tym znaku odnajdujemy Pana Jezusa, który pozostał posłuszny aż do śmierci, trzy dni przebywając w grobie, zmartwychwstał, odnosząc zwycięstwo nad śmiercią, piekłem i szatanem. Dzięki temu możemy wrócić do Ojca. Ani grzech, ani śmierć nie są w stanie zamknąć nam drogi powrotu. Jedyną przeszkodą jesteśmy my sami. Znak Jonasza wypełniony w znaku Chrystusa ma nas doprowadzić do wolnego wyboru Boga '+' ks. Adam