Jezus powiedział do swoich uczniów: "Wy jesteście solą
ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie
przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem
świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i
nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są
w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre
uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie".
Nasza godność nie płynie z naszych osobistych zasług. Kiedy Jezus nazywa nas solą i światłem świata, to jednocześnie udziela nam swojej łaski, żeby tak było. Pan czyni nas smakiem dla tego świata. Ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy człowiek na to pozwala. Gdy pozwala sobie na to, by pomyśleć o sobie w taki sposób. Jest to też wyraz pokory, by, choć znając swoją słabość, pozwolić się Bogu wywyższyć '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.