Razem z Bogiem i z ludźmi

W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: „Podnieś się i stań na środku”. Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: „Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy wolno źle czynić? życie ocalić czy zniszczyć?” I spojrzawszy wokoło po wszystkich, rzekł do człowieka: „Wyciągnij rękę”. Uczynił to i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, co by uczynić Jezusowi.

Uschła prawa ręka to symbol braku relacji z ludźmi. Prawą ręką się witamy, poklepujemy po ramieniu, pomagamy, prawą rękę kładziemy na sercu na znak szczerości naszych zamiarów. Ale to również symbol niemożności nawiązania relacji z Bogiem, wszak prawą ręką czynimy znak krzyża, uderzamy się w piersi w geście pokuty, często kładziemy prawą rękę na sercu w czasie przyjmowania Komunii św. Uschła prawa ręka oznacza, że nie ma w niej życia, a więc symbolicznie ów chory człowiek był jak umarły przed Bogiem i przed ludźmi, przynajmniej tak mógł się czuć. Cud uzdrowienia dokonuje się w szabat, w dzień poświęcony Bogu. Nie ma przypadku. W tym dniu człowiek miał stawać w świadomości, że należy do Boga, że od Niego pochodzi, że jest przez Niego kochany i że dzięki Niemu może rozwijać ten świat. Pan Jezus przywraca szabatowi należne mu miejsce. Bo na nic zdadzą się przepisy, gdy człowiek sercem daleko jest od Boga '+' ks. Adam