Właściwy czas

Nazajutrz Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: "Po mnie przyjdzie mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie". Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi". Jan dał takie świadectwo: "Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym". Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym”.

Jezus nadchodzi i Jan nie czeka, aż wydarzenia jakoś się rozwiną, aż zdarzy się coś więcej, coś nadzwyczajnego. Widzi nadchodzącego Jezusa i natychmiast daje świadectwo prawdzie. To jest właśnie ten ewangeliczny pośpiech – wykorzystanie stosownej chwili. Jasne że nie od razu jest łatwo rozpoznać ten właściwy czas, ale kiedyś trzeba zacząć. Trzeba zaufać, czasem zaryzykować i dopiero potem doświadczymy tego, że Pan Bóg czuwa nad nami, że On sam nam pomaga w usłyszeniu Jego głosu, że On sam pomaga odróżnić Jego natchnienie od głosów tego świata '+' ks. Adam