W porządku

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: "Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło". Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: "Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie". Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi". Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim. A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

Ciekawą podpowiedź daje nam św. Mateusz. Mówi o Piotrze i Andrzeju, że „zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami”. Nieco zastanawiające. Nie wystarczyło wspomnieć albo o jednym albo o drugim? Kto inny miałby zarzucać sieci, jeśli nie rybacy? A jeśli wiemy, że byli rybakami, to po co wyjaśniać, co robią, przecież wszyscy wiedzą. Nie jest to przypadek. Mateusz chce nam powiedzieć, że Boże powołanie, Boża łaska przychodzą w pełnej harmonii z naszym życiem. Bóg niczego nie niszczy, przeciwnie – udoskonala ludzki porządek. Innymi słowy – łatwiej nam będzie usłyszeć Boże wezwanie, łatwiej doświadczyć bliskości Boga, jeśli wprowadzimy porządek w nasze codzienne życie i zajmiemy się tym, co mamy do zrobienia, a nie tym, co może się wydarzy, a może nie '+' ks. Adam