Czego szukasz?

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: "Oto Baranek Boży". Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: "Czego szukacie?". Oni powiedzieli do Niego: "Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?". Odpowiedział im: "Chodźcie, a zobaczycie". Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: "Znaleźliśmy Mesjasza" – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego, powiedział: "Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas" – to znaczy: Piotr.

Bardzo lubię takie momenty w Ewangelii, które pokazują Boży konkret i prostotę. I tak jest dzisiaj. U początku Nowego Roku, słyszymy pytanie Jezusa: czego szukacie? No właśnie – czego szukasz w swoim życiu? Uczniowie nie od razu odpowiedzieli, że Boga. Mówią – Rabbi, a więc uznają na razie Nauczyciela w Jezusie, ale na szczęście na tym nie kończą, bo kiedy Jezus daje im zaproszenie i równocześnie obietnicę: chodźcie, a zobaczycie, oni za Nim idą. Jan powie, że pozostali u Niego. Ten czasownik „pozostawać” w innych miejscach Ewangelii jest używany na oznaczenie trwania, bycia w łączności. Kiedy Jan mówi, że uczniowie pozostali u Jezusa, to chce nam powiedzieć, że od tego momentu zaczęli budować swoją więź z Jezusem. Nie zmienimy wszystkiego w jednej chwili, ale zawsze mamy dokładnie wiedzieć, czego szukamy, bo gdzie jest skarb twój, tam będzie i serce twoje '+' ks. Adam