Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano,
że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było
miejsca, a On głosił im naukę. I przyszli do Niego z paralitykiem, którego
niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach
nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na
których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka:
"Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy". A siedziało tam kilku
uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: "Czemu On tak mówi? On
bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?" Jezus poznał
zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: "Czemu myśli te nurtują
w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć paralitykowi: Odpuszczone są
twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje nosze i chodź? Otóż,
żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów
– rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje nosze i idź do swego
domu!" On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich.
Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: "Nigdy jeszcze nie
widzieliśmy czegoś podobnego".
Myśląc o pójściu do nieba, najczęściej bierzemy pod uwagę
kierunek z dołu do góry. Odwraca takie myślenie dzisiejsza Ewangelia. Paralityk,
by mógł spotkać Jezusa, jest spuszczany z góry na dół. Jak to możliwe? Po
pierwsze – świętość nie jest efektem ludzkiego rozwoju. Świętość nie jest
zdobywaniem kolejnych szczebli ludzkiej doskonałości. Droga do góry, jaką można
opisać np. zmiany w charakterze, nie przystaje do chrześcijańskiej świętości. Po
drugie – właśnie dlatego, że świętość pochodzi od Boga, a nie od człowieka, Syn
Boży stał się jednym z nas, zstąpił na ziemię, jest pośród nas, aby świętość
była możliwa dla nas już tu na ziemi, abyśmy mogli zasmakować świętości.
Wreszcie po trzecie – żeby spotkać się z Jezusem, trzeba stać się pokornym, a
więc zejść z wysokości mniemania o sobie, uznania swoich możliwości,
umiejętności, osiągnięć '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.