Dlatego się modliłem i dano mi zrozumienie, przyzywałem, i przyszedł na mnie duch Mądrości. Przeniosłem ją nad berła i trony i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa. Nie porównałem z nią drogich kamieni, bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku, a srebro przy niej ma wartość błota. Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność i wolałem mieć ją aniżeli światło, bo nie zna snu blask od niej bijący. A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra i niezliczone bogactwa w jej ręku.
Nie sama modlitwa dodaje nam mądrości. Czasem ulegamy pokusie doskonalenia modlitwy na swój sposób. Nigdy nie znajdziemy słów, ani form, które są godne Boga. Bo czymże jest nasza ludzka myśl wobec Tego, którego myśl objąć nie może?! Co zatem? Modlitwa jest potrzebna nam, bo uwrażliwia nasze serce dla Boga. Jeśli klękasz przed Panem, właśnie z tą świadomością, że chcesz oddać Mu siebie, to nie musisz martwić się o słowa. Duch sam podpowie Ci, jak się modlić. I to jest owa Mądrość. Modlisz się nie po, by ubłagać, uprosić Pana, ale by przyjąć to, co On sam chce Ci darować. Trwaj na modlitwie, także wtedy, gdy wydaje Ci się ona sucha i bezowocna. Trwaj dla Boga, z miłości i z miłością dla Niego '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.