Przeciw bylejakości

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Nazbyt często obudowujemy się usprawiedliwieniami, tanimi wymówkami. Powodem naszej bierności czynimy bierność innych. I nagle okazuje się, że nie różnimy się aż nadto od tych, których wytykamy palcami. Nie chodzi mi teraz o to, byśmy sobie dokopali. Ważne, by zacząć realnie patrzeć na świat i na życie, swoje i innych. Zobacz, że Jezus mówi bardzo konkretnie: czyń to, co nakazane - bez względu na warunki i nie upodabniaj się do tych, którzy polubili swoją bylejakość '+' ks. Adam