Z miłości

Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?” Jezus odpowiedział: „Pierwsze jest: "Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą". Drugie jest to: "Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego". Nie ma innego przykazania większego od tych”. Rzekł Mu uczony w Piśmie: „Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary”. Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego”. I już nikt więcej nie odważył się Go pytać.

W swoim orędziu o miłości Jezus wiąże miłość do Boga z miłością do drugiego człowieka. I tak jest, kochając drugiego człowieka, kochamy Boga i doświadczamy Jego miłości. I o to tez chodzi, by w naszym życiu religijnym, wśród codziennych naszych modlitw, różnych praktyk, nie ranić drugiego człowieka. O naszej wierze, naszej miłości do Boga, nie świadczą nasze słowa, ale świadczy nasz stosunek do drugiego człowieka, jak mówi św. Jan. Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. Niech więc to Jezusowe przesłanie o miłości będzie dla nas okazją do spojrzenia na własne życie, na własną miłość, mając w pamięci słowa św. Jana od Krzyża: Na końcu świata, będziemy sądzeni z miłości '+' ks. Adam