Z narodzeniem

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: "Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel", to znaczy: "Bóg z nami". 

Dzięki Ewangelii wiemy, jak było z narodzeniem Pana Jezusa dwa tysiące lat temu. Ale jak było z narodzeniem Jezusa w naszym życiu? Narodzenie nie jest minionym faktem. Bóg chce rodzić się w nas i dla nas wciąż na nowo. I to wydarzenie nie dzieje się w bajkowej scenerii. Podobnie jak Maryja i Józefy, my też napotykamy na przeszkody. Ale bez względu na nie Chrystus chce się narodzić w nas. Czy pozwolimy? '+' ks. Adam