Zostawić życie dla Życia

Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: "Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!" A Szymon odpowiedział: "Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci". Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: "Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym". I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: "Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił". I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Słowo Boże daje nam dziś przynajmniej dwa pytania. Pierwsze: czy ciśniesz się do Jezusa, aby słuchać Jego Słowa? Wiele mówimy o pełnieniu woli Boga, ale czy równie wiele poświęcamy, aby ją poznawać? Słowo Boże nadal, niestety, nie jest dla nas codziennym pokarmem (a widać to po owocach). Bez codziennej decyzji o pójściu za Panem, niczego nie zmienimy. Drugie pytanie: czy zostawiam wszystko, jak Szymon, Jakub i Jan, by pójść za Panem? Rybacy, choć zdumieni cudownym połowem, nie zostali na brzegu, by adorować cud. poszli za Tym, który cudu dokonał. Nie zatrzymali się nad brzegiem rzeki, poszli do Źródła. A jak jest w twoim życiu? '+' ks. Adam