Do Ojca

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: "Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony".

Posłuszeństwo jest najprostszą drogą do świętości. Angażuje ono całego człowieka: wolę, rozum, roztropność, pokorę. Nie jest łatwe, to prawda, ale jest możliwe do wypełnienia. Człowiek, który wie, do Kogo należy, nie będzie szukał tanich wymówek i usprawiedliwień. Po prostu pozostanie posłuszny, chociażby inni robili inaczej. Warto podjąć ten temat w Wielkim Poście, w swoich postanowieniach,w  praktykach pokutnych. I trzeba zrobić wszystko, by w Bogu odnaleźć Ojca '+' ks. Adam