Przed narodzeniem

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: „Nie, lecz ma otrzymać imię Jan”. Odrzekli jej: „Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię”. Pytali się więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: „Jan będzie mu na imię”. I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: „Kimże będzie to dziecię?” Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Pan wybrał Jana jeszcze przed jego narodzeniem. W Bożym planie zbawienia nic nie jest dziełem przypadku, wszystko zaś jest dziełem miłości. Także Ty. Pomyśl o tym, że Bóg nosił Cię w swym sercu na długo przed Twoim narodzeniem. Znał Twoje imię, znał Ciebie, wiedział, jaki będziesz i cały czas Cię kochał. I kocha dziś. Ręka Pańska jest także z Tobą. Pozwól Panu działać '+' ks. Adam