Dobra gleba

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec".

Aby ziarno obumarło, zobaczcie, najpierw musi wpaść w ziemię. Nie byle jaką, nie skalistą, nie ciernistą, nie na drogę, ale na dobrą glebę. Dobra gleba nie jest efektem jednej akcji, jednego zabiegu, jednego nawożenia. Dobra gleba naznaczona jest latami rolniczych wysiłków, odpowiedniej uprawy, roztropnej rolniczej troski. Nie użyźnimy swych serc jedną akcją. Potrzeba systematyczności, wytrwałości, które nie od razu dają efekt i nie od razu cieszą owocami. Dlatego w życiu duchowym ważny jest sensowny plan i jego cierpliwa realizacja. Nie zawsze owocem jest to, co uważamy za owoc i nie zawsze owoc widoczny jest od razu. Róbcie, co macie robić, a w odpowiednim czasie wasza gleba stanie się urodzajna. Dopiero wtedy ziarno przyniesie plon obfity '+' ks. Adam