Nieustające fiat

Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana". Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Życie nasze nie składa się z kilku uroczystych chwil, ale jest pasmem minut, godzin, dni, w których wciąż na nowo odpowiadamy Bogu na Jego zaproszenie. Owszem, fiat Maryi było konkretnym, jednym wydarzeniem, ale ono tak naprawdę rozciągnęło się na całe życie Matki Najświętszej. Maryja powiedziała fiat w Nazarecie i tak samo powiedziała fiat, gdy z pośpiechem wybrała się z pomocą do Elżbiety, i tak samo powiedziała fiat pozostając tam trzy miesiące. Nie ograniczajmy naszej wiary do kilku wyrazistych zrywów. Bądźmy przy Panu, dokonując życiowych decyzji i tak samo bądźmy przy Panu, potwierdzając te decyzje w zwykłych chwilach. Wniebowzięcie zaczyna się na ziemi '+' ks. Adam