Przed Bogiem

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, zaczął Go pytać: "Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?" Jezus mu rzekł: "Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę". On Mu odpowiedział: "Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości". Wtedy Jezus spojrzał na niego z miłością i rzekł mu: "Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną". Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. Wówczas Jezus spojrzał dookoła i rzekł do swoich uczniów: "Jak trudno tym, którzy mają dostatki, wejść do królestwa Bożego". Uczniowie przerazili się Jego słowami, lecz Jezus powtórnie im rzekł: "Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego". A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: "Któż więc może być zbawiony?" Jezus popatrzył na nich i rzekł: "U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe".

Pewien dysonans jest w tej scenie. Z jednej strony ów bogaty człowiek upada na kolana przed Jezusem, a więc uznaje w Nim Boga. Ale, jak to pokazuje dalsza część tego spotkania, tak naprawdę klęka przed przekonaniem o własnej wyjątkowości. I tu bardzo ważny sprawdzian dla nas. Kogo czy czego szukamy w wierze, na modlitwie, w podejmowanych praktykach? Czego częściej doświadczamy np. po modlitwie: radości ze spotkania z Panem czy zadowolenia z dobrze przeżytej modlitwy? Co chcemy osiągnąć przez postanowienia, które za chwilę podejmiemy: chcemy się nawrócić, czy może chcemy udowodnić, że nadal mamy silną wolę? Pamiętajcie, u ludzie wiele może być niemożliwego, ale u Boga na szczęście wszystko jest możliwe '+' ks. Adam