Jezus powiedział do swoich uczniów: Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.
Ach ta nasza ludzka sprawiedliwość; każdy powinien dostać to, na co zasłużył? Piękne, prawda? Piękne, najczęściej do czasu, gdy owa sprawiedliwość zapuka do naszych drzwi, by obdarzyć nam zasłużonym owocem. A tak poważnie; niemała to rzecz rozjaśnić swoje oblicze nad każdym człowiekiem, ale przecież zostaliśmy stworzeni do rzeczy wielkich. Dlaczego zatem nie spróbować? Nie jest sztuką kochać przyjaciela. Sztuka zaczyna się tam, gdzie na nienawiść odpowiemy pokojem, a potem także miłością. Jest to sztuka, bo pochodzi od najlepszego Artysty, który nie tylko podpowiedział, co zrobić, ale pokazał jak. Bądź więc uczniem Artysty i twórz wielkie dzieła '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.