Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów. A On rzekł do nich: Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawinił; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie.
Podobno najlepiej uczyć się modlitwy, modląc się. Chcemy czasem poznać jakiś magiczny sposób, który bajkowo odmieni naszą modlitwę; stanie się ona prosta, niezwykła, urzekająca. A Pan Jezus zaczyna od prostego i zarazem najważniejszego kroku. By modlitwa była modlitwą, musi się stawać spotkaniem z żywą Osobą, z Ojcem. Nie ma modlitwy bez tej miłosnej relacji. Staję przed Panem, który jest moim Ojcem, najczulszym, kochającym, troskliwym, potężnym. Od tego wszystko się zaczyna. Najwięcej problemów z modlitwą wynika właśnie z tego, że nie wierzymy, iż Bóg jest naszym Ojcem. Jest Władcą, jest Sędzią, jest Panem, jest Kimś, ale tak rzadko staje się dla nas Ojcem. Dlaczego? Odpowiedź znasz Ty sam '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.