Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko,
co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: "Pójdźcie wy sami
osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco". Tak wielu bowiem przychodziło i
odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na
pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i
zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus
wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie
mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
Życie chrześcijanina, wbrew wielu opiniom, nie jest ciągłą aktywnością. życie Ewangelią zakłada także czas odpoczynku i pustyni. Nie dasz nikomu nic, jeśli najpierw sam nie będziesz napełniony. Nie można cały czas rozdawać, niczego nie przyjmując. Nasze życie to nieustanna wymiana. Czerpiemy od Boga, od drugiego człowieka, ale dajemy też siebie. W tym przedziwnym obiegu miłości, trzeba znaleźć swoje miejsce '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.