Posłuszny Ojciec

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.

Co wiemy o św. Józefie, skoro nie wypowiada w tym fragmencie nawet jednego słowa? Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że dbało wychowanie Syna, ponieważ pielgrzymowanie do Jerozolimy było ich rodzinnym zwyczajem, jak wspomina Ewangelista. Żydowski chłopiec miał ten obowiązek od skończenia 13 roku życia. Józef zatem nie był minimalistą. Kochał Jezusa, bo Jego strata stała się dla Niego bólem serca, bólem, który kazał niestrudzenie poszukiwać zaginionego Syna Bożego. Mimo że nie rozumiał Bożych planów, przyjmował je z pokorą i w posłuszeństwie. Nie trzeba mówić wiele, by powiedzieć dużo '+' ks. Adam