Z miłości

Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie. Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata z domu i nie szuka staranne, aż ją znajdzie. A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam. Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.

Wietnamski kard. Van Thuan nazwał przedstawione w Ewangelii zachowanie Pana, Jego niedoskonałościami. Bóg w swej czystej i doskonałej miłości, chce zachować swoistą niedoskonałość, która nie cieszy się poparciem świata, ale dla zgłodniałej duszy jest prawdziwym ratunkiem. Zobacz, że wciąż oswajamy Boga na swój użytek. I czasem zapominamy o tym, jak niezwykła jest Jego Miłość i jakimi jesteśmy szczęściarzami. Praca, dom, problemy, radości. I tak bez końca. A Bóg przechodzi obok. Czy zostanie zauważony? Z błogosławieństwem '+' ks. Adam