Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał
dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali
sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a
uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A
gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza,
i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci.
Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
Łaska buduje na naturze. Powtarzane tak często, że aż brzmi wręcz banalnie. Ale tak właśnie jest. Bóg nie przekreśla swojego stworzenia, lecz je udoskonala. Wsłuchując się w Boże powołanie, mamy możliwość pełnego rozwoju. Często wydaje się nam, że wszystko jest już za nami. Znamy swoje miejsce, znamy swoje życie. Nic nowego już nam się nie przydarzy. Tymczasem Bóg zawsze może zaproponować coś więcej. Bez podjęcia ryzyka, trudno będzie nam tego doświadczyć '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.