W ukryciu

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie".

Ciężko słuchać o ukryciu w świecie, w którym ludzie 'chwalą się' dosłownie wszystkim. Zdjęcia w media ogarniają naszą rzeczywistość od wakacji po drugie danie. Jak więc w ukryciu? Potrzebne jest odkrycie swojej wartości w Bogu, a nie w świecie. Pan jest przy mnie nieustannie i to On nadaje sens moim czynom, słowom, myślom. Mogę zrobić drobiazg, o którym świat nie musi wiedzieć, bo go to nie obchodzi, ale właśnie ten drobiazg może stać się krokiem milowym w mojej drodze do nieba. Ukrycie jest konieczne, by nie karmić swojej pychy, nie napędzać siebie, ale by wzrastać w relacji na chwałę Pana '+' ks. Adam