Była tam

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Zadziwia wciąż na nowo to proste, a wymowne stwierdzenie: była tam Matka Jezusa. Zaproszono Jezusa, zaproszono Jego uczniów, a Maryi Ewangelista pisze krótko: była tam. Ta cicha, pokorna i owocna obecność Maryi wszędzie tam, gdzie jest Jezus jest nie tylko rysem Jej duchowości, ale tak naprawdę Jej treścią. Ta Jej obecność staje się i wyrazem wiary i znakiem miłości i potwierdzeniem Jej zaufania do Boga. I tego mamy się uczyć. Wydaje się, że nasza maryjność zasadzona jest na wielu słowach i na niewielu czynach. Chętnie o Maryi mówimy, ale nie zbyt szybko Ją naśladujemy. Bo w zasadzie łatwo powiedzieć: Maryja, Mateńka, Matuchna, ale o wiele trudniej pokazać, że do Niej należymy, właśnie przez cichą, pokorną, niezauważalną wręcz obecność przy Jezusie. Niech zatem za naszymi słowami czułości i miłości do Matki Najświętszej pójdą też dzisiaj bardzo konkretne czyny '+' ks. Adam